اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تنظیم شناختی هیجان، احساس تنهایی و صمیمیت اجتماعی زنان دارای همسر معتاد

مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تنظیم شناختی هیجان، احساس تنهایی و صمیمیت اجتماعی زنان دارای همسر معتاد بود. روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه زنان دارای همسر معتاد تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر اردبیل در نیمه اول سال 1395 تشکیل داده اند که از میان آن ها، سی نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (پانزده) و گروه کنترل (پانزده) به صورت تصادفی جایگزین شدند. به گروه آزمایش، هشت جلسه مهارت های تنظیم هیجان آموزش داده شد و گروه کنترل که در لیست انتظار قرار داشت هیچ آموزشی دریافت نکرد. در این پژوهش از مقیاس های تنظیم شناختی هیجان، احساس تنهایی و صمیمیت اجتماعی استفاده شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری (مانکوا) موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که بعد از کنترل اثرات پیش آزمون، تفاوت معناداری بین میانگین پس آزمون دو گروه در تنظیم شناختی هیجان (000/0>p، 63/81=f)، احساس تنهایی (001/0>p، 38/161=f) و صمیمیت اجتماعی (001/0>p، 25/32=f) وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: آموزش تنظیم هیجان بر تنظیم شناختی هیجان، احساس تنهایی و صمیمیت اجتماعی زنان دارای همسر معتاد موثر بوده است. بنابراین با توجه به یافته های پژوهش، می توان از آموزش تنظیم شناختی هیجان در کاهش مشکلات زنان و دیگر اعضای خانواده دارای افراد معتاد استفاده کرد.